Περιοδικό Σκάφος | FNM HPEP 190 Ατίθαση Ιταλίδα
Ποιό είναι το μυστικό της Ιταλικής εταιρείας που οι πρωτοποριακοί πετρελαιοκινητήρες της την έκαναν δύο φορές πρωταθλήτρια στη σειρά, κερδίζοντας τον παγκόσμιο τίτλο του πρωταθλήματος αντοχής στην κατηγορία των σκαφών παραγωγής εκτοπίζοντας ακόμη και τους βενζινοκινητήρες με τις επιδόσεις της;
Οποιο κι αν είναι το μυστικό, σίγουρα έχει γεύση Ιταλιάνικη όπως και μία καλομαγειρεμένη μακαρονάδα, καθώς μακαρονάδα ναι μεν φτιάχνουν πολλοί αλλά ο Ιταλός είναι μοναδικός σε αυτήν.
Οι Ιταλοί κατασκευαστές σε όλους τους τομείς αποτελούσαν πραγματικά αουτσάιντερ του οποιουδήποτε χώρου κατασκευής.
Τα μικρά μελανά σημεία αξιοπιστίας και ποιότητας του παρελθόντος όσον αφορά τις αυτοκινητοβιομηχανίες και βιομηχανίες μοτό έχουν ελλατωθεί δραματικά και όλο και περισσότερες Ιαπωνικές αλλά και Ευρωπαικές εταιρείες θέλουν να ιδρύσουν βιομηχανικά παραρτήματα στην Ιταλία.
Ο λόγος είναι ότι οι Ιταλοί τεχνικοί όπως και οι Γάλλοι έχουν πατριωτικό φιλότιμο και θέλουν να είναι πρωτοπόροι και αυτοδύναμοι, διαθέτουν εξειδικευμένο τεχνικό προσωπικό και βαριά βιομηχανία και τα τμήματα έρευνας και εξέλιξης με την βοήθεια των πανεπιστημίων εργάζονται αδιάκοπα πάνω σε νέες πατέντες και βελτίωση ήδη παραδεδεγμένων τεχνικών λύσεων που έχουν αποδειχτεί αξιόπιστες με το πέρασμα του χρόνου.
Κάτω απο αυτό το πρίσμα οι Ιταλοί τεχνικοί σκέφθηκαν ότι είναι κρίμα να μην επεκταθούν και στον χώρο των ναυτικών πετρελαιοκινητήρων μικρής ισχύος τη στιγμή που η χώρα διέθετε πλοία με εγχώριους κατασκευασμένους α λα Ιταλικά κινητήρες, απο τη μητρική FIAT με επιτυχία εδώ και πολλά χρόνια.
Επειδή ο υπόλοιπος Ευρωπαικός, Αμερικανικός και Ιαπωνικός ανταγωνισμός είναι εξαιρετικά σκληρός στον χώρο των έσω και έσω έξω κινητήρων γενικότερα, οι Ιταλοί έπρεπε να καταφέρουν ένα γερό χτύπημα εάν ήταν να εισαχθούν στον χώρο δυναμικά και να κερδίσουν ένα μικρό αλλά καλό μερίδιο της αγοράς για αρχή, πρίν επεκταθούν στην συνέχεια στην δύσκολη Αμερικανική αγορά.
Η δυναμική συνεργασία των Ιταλών κατασκευαστών ναυτικών πετρελαιοκινητήρων με τις εγχώριες εταιρίες της κραταιάς ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας (Gruppo Fiat) τις έχουν κρατήσει στην αιχμή της τεχνολογίας (FNM, Lombardini, Iveco) αλλά και με αναπόφευκτες απώλειες για τους κατασκευαστές με προβλήματα (Ruggerini).
Η FNM λοιπόν ως μέλος του ομίλου C.M.D (Costruzioni Motori Diesel) ο οποίος είναι πάνω απο 30 χρόνια στον χώρο των πετρελαιοκινητήρων και πρωτεργάτης στην Ευρώπη όσον αφορά την κατασκευή του πρώτου τούρμπο ντήζελ κινητήρα, βάλθηκε μετά απο εκτενή έρευνα και εξέλιξη να παρουσιάσει μία γκάμα τεχνολογικά εξελιγμένων πετρελαιοκινητήρων που θα έκανε στην πορεία τους ανταγωνιστές να την υπολογίζουν σαν πραγματικά σοβαρό αντίπαλο.
Επειδή η μητρική FIAT της έχει ιδιαίτερη συμπάθεια εφοδίασε τον όμιλο CMD με σημαντικά πρωτοποριακά και ενέσιμα τεχνολογικά βοηθήματα έτσι ώστε να παραχθεί κάτι εξειδικευμένο και απόλυτα ανταγωνιστικό.
Η μαμά FIAT ήταν πάντοτε πολύ μπροστά στις εξελίξεις των πετρελαιοκινητήρων και η πρώτη που εξέλιξε τον άμεσο ψεκασμό πετρελαίου κοινής γραμμής το 1990 μέσω του κέντρου ερευνών της Centro Ricerche Fiat , σε συνεργασία με την Magneti Marelli και την Elasis.
Δυστυχώς για αυτήν τότε τα δικαιώματα πωλήθηκαν για περαιτέρω εξέλιξη στην Γερμανική Bosch καθώς o όμιλος FIAT ήταν σε δεινή οικονομική κατάσταση εκείνη την εποχή. Η Fiat έκανε τότε μεγάλο λάθος καθώς ποτέ δεν φανταζόταν ότι το αυτό το σύστημα άμεσου ψεκασμού Multijet θα είχε τέτοια επιτυχία που πάνω απο 30 εταιρείες σήμερα το εφαρμόζουν με διάφορες παραλλαγές στους πετρελαιοκινητήρες τους. Το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής με τέτοιο σύστημα ήταν το 1997 το Alfa Romeo 1.9 JTD και αμέσως μετά παρουσιάστηκε η Mercedes Benz C220 CDI απο τη Γερμανική πλευρά.
Με ένα υπερσύγχρονο εργοστάσιο γεμάτο απο μηχανές CAD-CAM και CNC που θα εξασφάλιζαν στην FNM εξαιρετική ακρίβεια ανοχών στην κατασκευή (αυτό ακριβώς που εφαρμόζουν και οι Ιάπωνες κατασκευαστές χτίζοντας εδώ και τόσα χρόνια την φήμη των κινητήρων τους) και εξαιρετικές επιδόσεις ,μοναδικές για την κατηγορία τους, οι Ιταλοί τεχνικοί βάλθηκαν να αποδείξουν στον ανταγωνισμό ότι όχι απλώς είναι υπολογίσιμοι αλλά και επίφοβοι συνάμα.
Οι στόχοι που έβαλαν οι Ιταλοί τεχνικοί ήταν δύσκολοι και πολυποίκιλοι καθώς ήθελαν για τους κινητήρες τους ελάχιστο βάρος,όσο το δυνατόν μικρότερες διαστάσεις, μεγάλα ποσοστά ροπής και ιπποδύναμης απο λίγα σχετικά κυβικά, άκαπνη και αθόρυβη λειτουργία,οικονομία στην κατανάλωση,αξιοπιστία και ακαριαίες επιταχύνσεις αγόγγυστα υπο φορτίο.
Οι παραπάνω στόχοι είναι παρόντες ως πρόκληση σε όλους τους κατασκευαστές αλλά λίγοι «πάλεψαν με όλα τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας» μαζί, με αποτέλεσμα άλλοι να έχουν βαρύ κινητήρα ή έλλειψη ροπής χαμηλά, μεγάλες διαστάσεις, μικρή ειδική ισχύ κτλ
Η αλήθεια είναι ότι οι τεχνικοί της FNM όχι μόνο τα κατάφεραν αλλά σε λίγα χρόνια ανέπτυξαν σταδιακά ένα δίκτυο πωλήσεων και υποστήριξης σε πάρα πολλές χώρες, χτυπώντας τελευταία και την δύσκολη Αμερικάνικη πόρτα καθώς η FNM,ικανή να αντέξει στις σκληρές Ευρωπαικές προδιαγραφές, ήταν απλά θέμα χρόνου και διαδικασιών να εισαχθεί με επιτυχία στην σκληρή Αμερικανική αγορά. Ας δούμε λοιπόν τα συστατικά της επιτυχία αναλυτικά.
Κινητήρας
Τετρακύλινδρος 4χρονος πετρελαιοκινητήρας απο τους δυνατότερους της κατηγορίας ο καινούργιος 190άρης αποτελεί εξέλιξη του γνωστού και επιτυχημένου 170άρη.
Παρατηρώντας τα κυβικά τα οποία είναι ίδια και στους δύο κινητήρες (1.910 cc) καταλαβαίνουμε αμέσως ότι οι Ιταλοί έπαιξαν απλά με την χαρτογράφηση και τα δεδομένα του ψεκασμού πετρελαίου,εντός του εγκεφάλου έτσι ώστε να αυξήσουν την ιπποδύναμη κατά 20 ακόμα ίππους χωρίς ιδιαίτερη μεταβολή στην τελική τιμή της ροπής (370Nm o 170άρης και 372Νm ο 190άρης).
Φυσικό επακόλουθο είναι να μετατοπιστεί και η καμπύλη της ροπής κατά 200rpm υψηλότερα στην περίπτωση του 190άρη δηλαδή στις 2400 rpm αντί των 2200 ,κάτι που φυσικά δεν αποτελεί πρόβλημα σε έναν πετρελαιοκινητήρα με τέτοια αποθέματα ροπής. Για την παραγωγή αυτών των τιμών ροπής οι μηχανικοί της FNM προτίμησαν τα στενά έμβολα (82mm) με μεγαλύτερη διαδρομή (90,4mm) κάνοντας τον κινητήρα υποτετράγωνο.
Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι τα περιθώρια του κινητήρα δείχνοντας την πολύ καλή αρχική πλατφόρμα σχεδίασης καθώς εάν διαιρέσουμε την ιπποδύναμη με τα κυβικά του (190 ΗP/ 1910cc) και τα ανάγουμε ανά 1000 cc (ένα λίτρο δηλαδή) καταλήγουμε στην πολύ υψηλή ειδική ισχύ των 100 HP ανά λίτρο.
Ως σύγκριση μία δυνατή σύγχρονη υπερτροφοδοτούμενη εξωλέμβια (4κύλινδρη 200άρα Verado με 1732 cc) έχει ειδική ισχύ 115HP/lt αλλά την αποδίδει στις 6000+ rpm την στιγμή που ο παραπάνω πετρελαιοκινητήρας ως πιό αργόστροφος αποδίδει τα 190 άλογα (γύρω στoύς 175 Hp περίπου στην προπέλα) του ήδη στις 4000 rpm.
O πετρελαιοκινητήρας έχει φυσικά πλουσιότερη ροπή στις χαμηλές και μέσες στροφές ειδικά εάν συνδυάζεται με έναν εξελιγμένο υπερπληρωτή καυσαερίων (turbo)όπως θα δούμε παρακάτω.
Η ροπή που παράγεται απο τον FNM είναι αξιοσημείωτη σε σχέση μάλιστα με τον εξελιγμένο ανταγωνισμό εάν το δούμε συγκριτικά.
Π.χ ένας ανταγωνιστικός 5κύλινδρος Volvo Penta των 2400 cc (D3) στα 190 άλογα παράγει 410 Nm ροπής στις 2000 rpm ενώ ο 4κύλινδρος FΝΜ με ένα κύλινδρο λιγότερο και 500 περίπου κυβικά λιγότερα παράγει ροπή 372 Nm δηλαδή περίπου 8% λιγότερο μόνο.
Αντίστοιχα άμεσα συγκρίσιμος ο πεντακύλινδρος FNM HPEP 250ΗP στα 2387 cc (13 cc λιγότερα απο τη Volvo) παράγει 530Nm ροπής δηλαδή 22% παραπάνω ροπή απο την ανωτέρω Volvo Penta και 24% παραπάνω ιπποδύναμη.
Ειδικά το τελευταίο παράδειγμα, δεν κάνει την σύγκριση άνιση στις επιδόσεις καθώς και οι δύο είναι 5κύλινδροι τούρμπο ντήζελ κινητήρες με τουρμπίνα μεταβλητής γεωμετρίας, 16βάλβιδοι με διπλούς εκκεντροφόρους και σύστημα κοινής γραμμής στον ψεκασμό πετρελαίου. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Σουηδική εταιρεία δεν έχει την τεχνολογία να καταφέρει κάτι τέτοιο απλά οι Ιταλοί το τόλμησαν πρώτοι και σήκωσαν τον πήχυ ψηλά και με διαφορά σε σχέση με τον ανταγωνισμό.
Αυτό και μόνο δείχνει την εκπληκτική δουλειά που έχει κάνει στούς πετρελαιοκινητήρες της η Ιταλική εταιρεία και για αυτό ένας τέτοιος πετρελαιοκινητήρας διεκδικεί δάφνες απο τους βενζινοκινητήρες στις επιδόσεις και είναι ικανός να αντιμετωπίσει στα ίσα βενζινοκινητήρες αντίστοιχης ιπποδύναμης κάτι που φάνηκε και στα διεθνή αλλά και τοπικά ιταλικά πρωταθλήματα με σκάφη παραγωγής στα οποία συμμετείχαν γνωστότατες και κραταιές εταιρίες κατασκευής κινητήρων τόσο πετρελαίου όσο και βενζίνης.
Βελτιωμένα χαρακτηριστικά παραγωγής
Απο που βγαίνει λοιπόν αυτή η ισχύ και οι επιδόσεις της FNM; Ιδού οι απαντήσεις.
Πρώτα απ’ όλα ένας κινητήρας επιδόσεων πρέπει να είναι φτιαγμένος στην «τρίχα» απο πλευράς ανοχών. Αυτό σημαίνει ότι το εργοστάσιο πρέπει να διαθέτει μηχανήματα υψηλής ακρίβειας στην κατεργασία ,έτσι ώστε οι ανοχές (τζόγοι) να περιοριστούν στο ελάχιστο, κατά συνέπεια ελλατώνονται οι τριβές (οι οποίες αποτελούν χαμένα άλογα) απο «παραγωνισμένα» έμβολα και μπιέλες, ξεκεντραρισμένους κυλίνδρους κτλ.
Η FNM ελέγχει εξονυχιστικά τον κινητήρα και τα εξαρτήματα του με ελεγκτικούς τρισδιάστατους μετρητές πρίν τον πακετάρει στην ξύλινη κούτα , τον λειτουργεί επιτακτικά για 5 ώρες και κρατάει αρχείο του κινητήρα και των λειτουργικών χαρακτηριστικών του για 10 ολόκληρα χρόνια ,ένα χαρακτηριστικό που ακολουθείται μόνο απο λίγες και μεγάλες εταιρείες του χώρου.
Ψεκασμός κοινής γραμμής
Οπως είπαμε ο ψεκασμός κοινής γραμμής ήταν ένα επίτευγμα της FIAT (άν και η πρώτη πατέντα έγινε το 1960 απο τον Ελβετό Ρόμπερτ Χούμπερ) το οποίο κανείς δεν γνώριζε την επιτυχία που θα είχε στην πορεία. Ο άμεσος ψεκασμός με κοινή γραμμή είναι μία παραλλαγή του κλασσικού άμεσου ψεκασμού στον πετρελαιοκινητήρα με τη διαφορά ότι τα μπέκ δεν ανοίγουν μηχανικά με ελατήρια κάτω απο την πίεση του καυσίμου που πρόκειται να ψεκάσουν εντός των κυλίνδρων.
Αντι αυτού ανοίγουν ηλεκτρονικά μέσω εντολών εγκεφάλου όπως τα αντίστοιχα των βενζινοκινητήρων με ψεκασμό. Η κλασσική λύση μέχρι τώρα στους πετρελαιοκινητήρες ήταν μπέκ που άνοιγαν μηχανικά είτε μέσω χαμηλής σχετικά πίεσης που παραγόταν απο μία σχετική αντλία είτε απο γραμμή υψηλής πίεσης πρός μηχανικά ενεργοποιούμενα μπέκ μέσω εκκέντρων εκκεντροφόρου.
Η Τρίτη γενιά συστημάτων ψεκασμού κοινής γραμμής τύπου Multijet λειτουργεί με πιεζοηλεκτρικά μπέκ . Λέγοντας πιεζοηλεκτρικά εννοούμε την ικανότητα ορισμένων υλικών όπως κρύσταλλοι ή κάποια κεραμικά, να παράγουν τάση κάτω απο μηχανική καταπόνηση.
Βάσει αυτής της ιδιότητας και του ηλεκτρονικού ελέγχου τα μπέκ μπορούν να ψεκάσουν κατά στάδια με πιέσεις που φτάνουν έως και τα 1800 bar ,κάνοντας το καύσιμο πολύ λεπτά σταγονίδια για να επιτευχθεί υψηλήςποιότητας καύση.
Η υψηλής ποιότητας καύση συνδυασμένη με τον ηλεκτρονικό έλεγχο εκμηδενίζει τους χαρακτηριστικούς κτύπους του πετρελαιοκινητήρα ,του προσδίδει εξαιρετική οικονομία και πολύ ραφιναρισμένη λειτουργία με μεγάλα ποσά ροπής χαμηλά που πλανάρουν ένα ταχύπλοο σκάφος άμεσα και χωρίς περιστροφές.
Οι ρύποι μειώνονται με αυτόν τον τρόπο δραματικά, ο κινητήρας γίνεται άκαπνος και αθόρυβος και η κατανάλωση πέρνει την κατιούσα ειδικά στους κινητήρες της FNM που σε αρκετές περιπτώσεις επιτυγχάνουν έως και 30% χαμηλότερη κατανάλωση σε σχέση με αντίστοιχης ιπποδύναμης βενζινοκινητήρες κάτι που θα δελεάσει αρκετά τους επαγγελματίες.
Υπερπληρωτής καυσαερίων μεταβλητής γεωμετρίας (turbo VTG).
Οπως γνωρίζουμε η τουρμπίνα και ο συμπιεστής συνδέονται με έναν κοινό άξονα και μοιάζουν σαν μικροί ανεμιστήρες στην όψη.
Η τουρμπίνα περιστρέφεται απο τα καυσαέρια και αφού είναι σε κοινό άξονα με τον συμπιεστή ο τελευταίος γυρνά με τις ίδιες στροφές με την τουρμπίνα.
Ο συμπιεστής εισάγει λοιπόν αέρα με πίεση μέσα στην πολλαπλή εισαγωγής του κινητήρα.
Οσο περισσότερο αέρα βάλουμε μέσα στον κινητήρα τόσο περισσότερο καύσιμο μπορούμε να κάψουμε κατά συνέπεια ανεβαίνει η ιπποδύναμη και η ροπή του κινητήρα.
Το σύστημα έχει το πλεονέκτημα ότι έτσι κι αλλιώς η κινητική ενέργεια των καυσαερίων θα πήγαινε χαμένη άρα δεν κοστίζει τίποτα να κάνουμε ένα τέτοιο σύστημα να κινείται απο τα καυσαέρια.
Το πρόβλημα είναι όμως ότι τα καυσαέρια στις χαμηλές στροφές του κινητήρα είναι λίγα κατά συνέπεια μέχρι να στροφάρει η τουρμπίνα (και μαζί της ο συμπιεστής) υπάρχει μία καθυστέρηση έως ότου ο κινητήρας ανεβάσει στροφές.
Ο χειριστής λοιπόν πιέζει την μανέτα και δεν «ακούει» ο κινητήρας και ξαφνικά όταν ανέβουν σταδιακά οι στροφές ο κινητήρας ξυπνά και δίνει μαζεμένη την ιπποδύναμη του απότομα σαν κλωτσιά.
Το πρόβλημα λύνεται με μία σειρά μεταβλητών και ελεγχόμενων ως πρός την κλίση πτερυγίων που επιταχύνουν την ροή του αέρα στις χαμηλές στροφές και επιτρέπουν την απροσκοπτη παροχή αέρα στις υψηλές.
Το φαινόμενο έτσι περιορίζεται και ο χειριστής αισθάνεται την δύναμη του κινητήρα ομοιόμορφα μοιρασμένη σε όλο το φάσμα των στροφών χωρίς εξάρσεις.
Με αυτόν τον τρόπο ο πετρελαιοκινητήρας όχι μόνο γίνεται δυνατός σαν βενζινοκινητήρας αλλά παρουσιάζει και κορυφαία ποσά ροπής που ο βενζινοκινητήρας είναι δύσκολο να παρακολουθήσει.
Η χρήση τουρμπινών με μεταβλητά πτερύγια είναι γνωστή πρακτική πιά σε όλους τους μεγάλους κατασκευαστές πετρελαιοκινητήρων για τα μοντέλα μεσαίας και μεγάλης ιπποδύναμης.
Η τουρμπίνα του FNM καλύπτεται απο μεταλλικό περίβλημα που προφυλάσσει απο μία ενδεχόμενη «καυτή» επαφή ενώ οι σωλήνες του εισαγόμενου αλλά και ψυχόμενου αέρα είναι απο μπλέ σιλικονούχο υλικό ελάχιστων τριβών και υψηλής ποιότητας.
Ο αέρας εισαγωγής επίσης ψύχεται με ενδιάμεσο υδρόψυκτο εναλλάκτη (intercooler) όπως σε όλους τους σύγχρονους πετρελαιοκινητήρες και έτσι μπαίνει πυκνός στον κινητήρα αυξάνοντας την ογκομετρική του απόδοση.
Ιπποδύναμη, ροπή και απόκριση
Εάν δούμε τα διαγράμματα ιπποδύναμης και ροπής η ιπποδύναμη αποδίδεται ομαλά έως το όριο στροφών του κινητήρα δίχως ανωμαλίες στην απόδοση του με διαθέσιμους τουλάχιστον 150 HP στις 3000 rpm όπως φαίνεται από το σχετικό διάγραμμα ισχύος.
Αυτό οφείλεται στον προσεκτικό σχεδιασμό και στην πολύ καλή συνεργασία του κινητήρα με την τουρμπίνα μεταβλητής γεωμετρίας και το εξελιγμένο σύστημα άμεσου ψεκασμού πετρελαίου Multijet.
Οσον αφορά την ροπή οι Ιταλοί μηχανικοί παρά τα λίγα σχετικά κυβικά φρόντισαν έτσι ώστε να αποδίδεται αυξανόμενη απο το ρελαντί έως τις 2000 rpm όπου εκεί έχουμε ήδη διαθέσιμη πάνω απο το 80% της τελικής τιμής ροπής.
Απο εκεί και πάνω σταθεροποιείται στην περιοχή μεταξύ 2200 – 2900 σ.α.λ για απροβλημάτιστο cruising κάτω από όλες τις συνθήκες.
Ετσι ο χειριστής απολαμβάνει άνετο πλανάρισμα με άμεση απόκριση και διαθέσιμη «τουρμπάτη» ροπή απο τις χαμηλές κιόλας στροφές του κινητήρα κάτι που συχνά λείπει από τους πολυβάλβιδους βενζινοκινητήρες.
Ακόμα και στα βαριά σκάφη ημιεκτοπίσματος η δύναμη του κινητήρα γίνεται αισθητή απο τον χειριστή του που σε καμιά περίπτωση δεν θα τον θεωρήσει ράθυμο.
Η χαμηλότερη τιμή της ειδικής κατανάλωση καυσίμου σε γραμμάρια ανά μονάδα ισχύος και ώρας παρουσιάζεται μεταξύ της περιοχής 2500-3500 rpm όπως και στην ομόσταυλη 170άρα δηλαδή από τις μέσες προς υψηλές στροφές του κινητήρα με χαμηλότερη ειδική κατανάλωση κοντά στις 3000 r.p.m.
Είναι προφανές ότι η FNM έδωσε έμφαση στον κινητήρα με γνώμονα περισσότερο τις στροφές του στις ταχύτητες αναψυχής (cruising) οι οποίες είναι και οι συνηθέστερες στην συνολική ζωή ενός κινητήρα.
Παρ’ όλα αυτά ακόμη και κοντά στις απόλυτες επιδόσεις στις υψηλές στροφές του κινητήρα ,ο FNM 190 δεν παρουσιάζεται ως πετρελαιοβόρος κάτι που δεν είναι και στη φύση του πετρελαιοκινητήρα άλλωστε, όντας πιο οικονομικός για κάθε ίππο που παράγει σε σχέση με τον βενζινοκινητήρα.
Χαμηλό βάρος, κόμπακτ διαστάσεις και περιφερειακά υψηλής ποιότητος
Οι Ιταλοί έκαναν εκτεταμένες έρευνες για ελαφριά σχεδίαση και χρήση ελαφρών κραμάτων επιτυγχάνοντας εξαιρετικές τιμές στην απόδοση κιλών ανά ίππο, (με κορυφαία την περίπτωση της FNM 250 HPEP όπου η απόδοση (χωρίς πόδι η ρεβέρσα) είναι κιλό ανά ίππο).
Οι μικρές διαστάσεις έχουν έρθει μέσα απο επίπονη σχεδίαση έτσι ώστε να ευκολύνεται το σέρβις στους στενούς διαθέσιμους χώρους ενός έσω ή έσω έξω κινητήρα και αφ ετέρου δε να ευνοείται η τοποθέτηση σε οποιοδήποτε σκάφος άκοπα ακόμη και στην περίπτωση αντικατάστασης ενός παλαιότερου κινητήρα.
Οι μεταλλικοί ή ελαστικοί σωλήνες εισαγωγής που απαντώνται στους περισσότερους κατασκευαστές αντικαταστάθηκαν με πανάλαφρους και ακριβούς σιλικονούχους για μειωμένες τριβές και καλύτερη θερμική συμπεριφορά.
Η φιλτροχοάνη είναι πολύ καλής ποιότητας ,χαμηλών τριβών και καλής διηθητικής ικανότητας.
Η αντιδιαβρωτική προστασία με τα στρατηγικά τοποθετημένα ανόδια στις αλουμινένιες περιοχές ενισχύεται απο την περιποιημένη και πατενταρισμένη αλά ιταλικά ηλεκτροστατική βαφή που δείχνει ποιοτική και με αντοχή στο χρόνο.
Ο πίνακας οργάνων ανήκει στην γνωστή VDO και περιλαμβάνει πίεση λαδιού, θερμοκρασία νερού, στροφόμετρο-ωρόμετρο,τριμόμετρο και βολτόμετρο καθώς και 8 μέτρα καλωδίωσης με τις σχετικές φίσες.
Ο FNM 190 ΗP συνδυάζεται ως έσω έξω με πόδια Bravo Ι, Bravo ΙΙΙ και Volvo 280 - 290, επίσης διατίθεται και πλήρης με πόδια Bravo Ι, Bravo ΙΙΙ ,με εγγύηση της Αμερικανικής Cummins. Επίσης διατίθεται και ως έσω στην έκδοση HPE με αντίστοιχη ρεβέρσα και δυνατότητα διάταξης V-drive.
Ο κινητήρας έχει πλούσιο στάνταρτ εξοπλισμό συγκριτικά με το κόστος του ο οποίος περιλαμβάνει άνω κάλυμμα κινητήρα,πόδι Bravo X1 με τράνσομ και σχέση μετάδοσης 1,65:1 ,ελαστικές αντικραδασμικές βάσεις μηχανής,ισχυρό αλτερνέιτορ 14 V – 105 A με ενσωματωμένο ανορθωτή, εξάτμιση,δωδεκάβολτη μίζα 2,1 kW, φίλτρα λαδιού & καυσίμου καθώς και υδατοπαγίδα-φίλτρο νερού της Racor, υδρόψυκτη πολλαπλή εξαγωγής και ανοξείδωτη εξαγωγή νερού, και για την ψύξη φροντίζει μία ορειχάλκινη αντλία θαλασσινού νερού Johnson ενώ το υπόλοιπο κύκλωμα είναι κλειστό με αιθυλενογλυκόλη (παραφλού) για αποφυγή της διάβρωσης.
O προαιρετικός εξοπλισμός περιλαμβάνει κιτ για έσω έξω μετάδοση τύπου Mercruiser ή Volvo, δίμετρη προέκταση ηλεκτρικών, κιτ για εσωτερική θέρμανση σκάφους, πάνελ οργάνων γέφυρας (Flybridge) , μονά ή διπλά απλού τύπου χειριστήρια ή ηλεκτρονικά με δίαυλο CAN, ανοξείδωτη προπέλα «Mirage” για το πόδι Bravo,ανοξείδωτη μπάρα ζεύξης για διπλή εγκατάσταση,
Συμπερασματικά ο FNM είναι ένας δυναμικός και σπιρτόζος κινητήρας με ιταλικό design και νεύρο στα γονίδια του.
Ακαπνος, αθόρυβος, ραφιναρισμένης λειτουργίας με αρκετά χαμηλούς ρύπους και χωρίς να «πίνει» το πετρέλαιο του ρεζερβουάρ αναζητά επάξια τη θέση του ανάμεσα στους καλύτερους πετρελαιοκινητήρες της αγοράς.
Αν κάποιος αναζητά αντικατάσταση του γερασμένου βενζινοκινητήρα ή πετρελαιοκινητήρα του, ή μία καινούρια τοποθέτηση,ένας FNM θα ήταν μία ιδιαιτέρως ελκυστική επιλογή συνδυάζοντας υψηλή ιταλική άσκηση τεχνολογίας και δύναμης με φιλική τιμή για αυτά που προσφέρει.